Zanim zdecydowano o budowie ceglanej latarni morskiej w Świnoujściu, jej rolę pełniło najpierw ogromne ognisko, które rozpalono na wzniesieniu w Chorzelinie. Tak było w XVIII wieku. Dopiero w 1805 roku powstała pierwsza latarnia z desek i luster. Znajdowała się na głowicy falochronu. Ponad 20 lat później zastąpiła ją bardziej solidna konstrukcja stalowa.
Budowę ceglanej latarni o wysokości prawie 68 metrów rozpoczęto w 1854 roku. Prace trwały trzy lata. Na ówczesne czasy, było to prawdziwe dzieło sztuki budowlanej. Uroczyste otwarcie nastąpiło 1 grudnia 1857 roku.
Na początku XX wieku przeprowadzono kapitalny remont latarni. Podczas przebudowy nadano jej kształt, który przetrwał do dziś. Do 1945 roku była to najwyższa latarnia morska w Niemczech.
Gdy po zakończeniu II wojny światowej Świnoujście trafiło pod polską administrację, latarnia stała się najwyższym takim obiektem w Polsce. W latach 1958-1999 pełniła również rolę radiolatarni.
W latach 1999-2000 przeprowadzono kolejny remont świnoujskiej latarni morskiej. Wówczas stała się ona również jedną z największych atrakcji turystycznych w mieście. To doskonały punkt widokowy, z którego można podziwiać panoramę Morza Bałtyckiego oraz wysp Wolin i Uznam. Jednak żeby móc zachwycać się tym wspaniałym widokiem, trzeba najpierw pokonać 308 schodów, by dostać się na jej szczyt.
Polecany artykuł:
