Madonna zainspirowała się szczecińską aktorką
Madonna występowała w Polsce kilka razy, jednak nigdy nie odwiedziła Szczecina i być może nawet nie wie, że jej idolka, która bardzo wpłynęła na jej wizerunek i o której śpiewała w swoim wielkim hicie, pochodzi właśnie ze Szczecina. Dita, a dokładniej Dita Parlo, czyli jedna z ikon światowej kinematografii, wywarła ogromny wpływ na życie, karierę, a także wizerunek "królowej muzyki pop".
"My name is Dita..."
Gwiazda światowego kina, Dita Parlo, która obok Marilyn Monroe czy Marleny Dietrich, często była inspiracją dla królowej pop, urodziła się - o czym mało kto wie - właśnie w Szczecinie, a dokładniej w przedwojennym Stettinie. Madonna wielokrotnie czerpała inspirację z wizerunku aktorki w swoich teledyskach i sesjach zdjęciowych, zwłaszcza na początku lat 90. XX wieku. Bywały też sytuacje, że gwiazda - żeby pozostać anonimową - często używa jej imienia i nazwiska, meldując się w hotelach, gdzie zamiast Madonna Louice Ciccione, przedstawiała się jako Dita Parlo.
Imienia znanej aktorki gwiazda użyła także w kontrowersyjnej piosence "Erotica" z 1992 roku i wydanej w tym samym czasie książki "Sex", która w tym czasie stała się obyczajowym skandalem na światową skalę. Słowa "My name is Dita, I'll be your mistress tonight" odnoszą się właśnie do Dity Parlo.
Kim była Dita Parlo, ikona kina ze Szczecina?
Aktorka przyszła na świat w Szczecinie 4 września 1908 roku jako Gerda Olga Justine, córka urzędnika kolei żelaznych Maxa Friedricah Roberta Kornstädta i Charlotte Konstanze Kornstädt z domu Klamann, w mieszkaniu na III piętrze kamienicy przy ówczesnej Bogislawstrasse 21 (obecnie ul. Bogusława). Kamienica nie przetrwała II wojny światowej. Obecnie w jej miejscu znajduje się współczesny blok mieszkalny. To charakterystyczny budynek w sąsiedztwie dawnego sklepu "Orion", gdzie obecnie powstaje nowa kamienica.
Dita Parlo debiutowała rolą w filmie "Die Dame mit der Maske" (Kobieta w masce) w 1928 roku, rok później zagrała w pierwszym dźwiękowym filmie niemieckiej wytwórni UFA, "Melodie des Herzens". W roku 1930 wyjechała z Niemiec do Francji gdzie zagrała w "Au bonheur des dames". W 1931 roku na krótko powróciła do Niemiec i otrzymała role w filmach: "Kismet", "Die heilige Flamme" i "Tropennächte", w którym partnerowała innemu znanemu szczecińskiemu aktorowi, Heinrichowi George, który mieszkał niedaleko miejsca urodzenia Dity Parlo, przy obecnej ulicy Łokietka.
Film "L’Atalante" i światowa sława Dity Parlo
W 1934 roku, podczas pobytu w Paryżu, aktorka została zaangażowana przez Jeana Vigo do głównej roli w jego filmie "Atalanta" ("L’Atalante"), który uważa się za jeden z najważniejszych obrazów w historii kina. Filmem, który umocnił pozycję Dity Parlo był obraz Jeana Renoira "Towarzysze broni" ("La grande illusion") z 1937 roku. W filmie zdominowanym przez mężczyzn, zagrała właściwie jedyną postać kobiecą, Elsę.
Podczas wybuchu II wojny światowej aktorka mieszkała we Francji. Jako Niemka została wiosną 1940 roku internowana przez władze i osadzona w obozie w Gurs, gdzie w trudnych warunkach przebywała ponad 2 miesiące. Po zajęciu Francji przez Niemcy w czerwcu 1940 roku, opuściła obóz i wróciła do Paryża, gdzie stała się obiektem inwigilacji Gestapo, po czym trafiła do obozu reedukacyjnego w Niemczech. Po pewnym czasie wróciła jednak do Francji i tam zastało ją wyzwolenie, które dla Dity było początkiem koszmaru. Aktorka wraz z wieloma ludźmi – autentycznymi kolaborantami, ale również ze zwykłymi zjadaczami chleba, została poddana wielkiemu narodowemu „oczyszczeniu” (L’épuration). Jako wróg, tym razem narodu francuskiego, została ponownie aresztowana i zamknięta w obozach.
Dita Parlo odzyskała wolność dopiero w kwietniu 1946 roku. W 1949 wyszła za mąż za pastora Franka Gueutal i otoczona jego miłością odzyskała spokój i radość życia. Zmarła po długiej chorobie, w nocy z 11 na 12 grudnia 1971 roku. Ciało Dity spoczęło na cmentarzu w wiosce Montécheroux.
