Ta decyzja była pierwszym "gwoździem do trumny" alei Wojska Polskiego, która bez dostępu do komunikacji miejskiej stawała się coraz mniej dostępna, a co za tym idzie - traciła na atrakcyjności Na przełomie lat 80. i 90., w czasach transformacji ustrojowej i gospodarczej, wiele dotychczasowych, państwowych sklepów zostało zamkniętych, zastąpiły je prywatne placówki, które nie wytrzymywały trudnych realiów. Upadek prestiżowej alei nastąpił, gdy w centrum Szczecina zaczęły powstawać wielkie galerie handlowe, które zabrały resztki bywalców tego miejsca i klientów tutejszych sklepów, którzy woleli czyste i przestronne przyjazne przestrzenie, niż coraz bardziej obskurną ulicę z coraz węższymi chodnikami, na których trzeba było wykonywać slalom między zaparkowanymi autami. Ostatecznie, niegdyś reprezentacyjne miejsce, stało się "przelotówką" z parkingiem dla mieszkańców i pracowników okolicznych firm. Pozostali tylko najwytrwalsi, m.in. "kultowy" bar z pasztecikami czy (już nie) najstarsze kino na świecie "Pionier". Przy alei Wojska Polskiego mieści się również galeria znanego rysownika i satyryka Henryka Sawki czy atelier projektantki mody Sylwii Majdan.

W ostatnich latach zdecydowano o rewitalizacji tej części miasta, wraz z gruntowną przebudową alei Wojska Polskiego. Mimo, iż pojawił się pomysł przywrócenia w tym miejscu linii tramwajowej, która z pewnością usprawniłaby prawie nieistniejącą komunikację w tym miejscu (przypomnijmy, przez wiele lat w tym miejscu nie kursował żaden autobus), miasto ostatecznie nie zdecydowało się na ten krok, wybierając wariant uspokojonej ulicy z szerokimi chodnikami i parkingiem między jezdniami.

W poniedziałek ruszyła przebudowa alei Wojska Polskiego. Pojawiły się pierwsze ekipy drogowców. Po zerwaniu nawierzchni z jezdni okazało się, że pod warstwą asfaltu znajduje się pamiątka sprzed blisko pół wieku. Niecodzienny widok odkrytych torów tramwajowych na brukowanej jezdni wzbudził zainteresowanie wielu przechodniów, a u wielu starszych mieszkańców przywołał wspomnienia sprzed lat.