Liczący ponad 100 lat, eklektyczny obelisk z piaskowca jest dziełem nieznanego warsztatu niemieckiego. Powstał według prof. Ludwiga Manzla, który był autorem m.in. legendarnej Sediny czy Centaura stojącego na Wałach Chrobrego.

Grób ma kształt wolnostojącej aediculi, w której umieszczono popiersia zmarłych. Zwieńczony gzymsem i półkolistym naczółkiem. Zdobiony jest płaskorzeźbionym ornamentem roślinnym.

Do roku 2007 grób pozbawiony był znajdującego się w niszy metalowego popiersia małżonków Haken, metalowego napisu poniżej oraz pierwotnego ogrodzenia mogiły. Stał tak w swoim pierwotnym miejscu od 1945 roku, otoczony nowymi nagrobkami.

W 2006 roku grób został poddany konserwacji i przeniesiony na obecne miejsce przy cmentarnym lapidarium. Dzięki wsparciu finansowemu dawnych mieszkańców Szczecina, udało się zrekonstuować popiersia Johanny i Hermanna Hakenów. Nową rzeźbę wykonała szczecińska artystka Monika Szpener.

Hermann Haken (1826-1916) był nadburmistrzem Szczecina w latach 1878-1907. Za jego kadencji zniesiono status twierdzy oraz zabudowano nowe centrum miasta kamienicami, które stoją do dnia dzisiejszego. Hermann Haken osobiście przyczynił się do przejęcia przez miasto terenu obecnych Wałów Chrobrego, które później zostały nazwane jego imieniem (Tarasy Hakena - Hakenterasse).

W 1907 r. Hermann Haken przeszedł na emeryturę i przeprowadził się wraz z żoną do Berlina-Wilmersdorf. Zmarł w 1916 r. Pochowany został u boku swej żony Johanny na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.

W plebiscycie na Szczecinianina Stulecia, ogłoszonym przez Gazetę Wyborczą, Hermann Haken zajął drugie miejsce. Na pierwszej pozycji znalazł się pierwszy powojenny prezydent miasta Piotr Zaremba.